STILTE AUB!

Laatst zag ik een stukje van een Tv-programma genaamd ‘STILTE AUB!’. Een spel waarbij de kandidaten zo stil mogelijk opdrachten moeten uitvoeren. En elke keer als ze boven een bepaalde decibel uitkomen dan levert dat strafpunten op!

Ja, echt waar!
Terwijl ik het programma keek werd ik er een beetje ‘kriebelig’ van. Want het zit niet in mijn (en onze) natuur om zo zachtjes mogelijk, zo stilletjes mogelijk te doen. We hebben graag geluid en daarmee afleiding om ons heen. Ik schreef daar eerder al eens over in november vorig jaar, het belang van rust- en stiltemomenten.

En nog een niveau dieper is de ongemakkelijke stilte. * Stilte waarbij je bijvoorbeeld opeens wordt overvallen met alle dingen en verantwoordelijkheden die als het ware als ‘een last om je nek hangen’. Of je ontdekt door de stilte dat jezelf geen haar beter bent dan de ander. Of de ongemakkelijke stilte in een gesprek. Op die momenten kan ik dan een leegte ervaren waar ik liever voor wegloop. Maar eigenlijk zijn dit kostbare momenten waarin ik mijn gebrokenheid in de armen mag sluiten en mezelf mag overgeven aan God. Als we die stille momenten van ons leven bewust opzoeken geven we God de mogelijkheid om ons van binnenuit te genezen.

Een nog dieper niveau van stilte is dat ik me bemind weet zonder iets te doen. Je beseft dat je het zelf niet onder controle hebt, maar je ervaart dat je toch voldoende en genoeg bent, inclusief je onvolkomenheden. Je leeft vanuit vertrouwen i.p.v. wantrouwen. Vanuit overvloed i.p.v. tekort. ‘Jij bent genoeg!’, woorden die God ook tegen jou wil spreken in de stilte. Elke dag weer.

En tot slot, het diepste niveau van stilte is de bereidheid om lief te hebben. Henri Nouwen zei: ‘je bent bedoeld als een geschenk aan de wereld.
Je bent uitgenodigd om over te stromen, jezelf weg te geven aan mensen om je heen, maar ook aan de generaties na jou!’
Maar… je kunt pas overstromen als je zelf vol (genoeg) bent. Is er ruimte, stilte in jou om deze niveaus te ontdekken?

De stilte voorbij
De stilte kan eerst oorverdovend zijn
De stilte voelt tegenstrijdig, niet fijn.
De stilte, dan word ik geconfronteerd met mezelf en alles wat door mijn hoofd heen raast
De stilte, ik zou kunnen zeggen: ‘sorry, vandaag even niet, ik heb haast
.

De stilte, het is als de wind. Als het er niet is wordt werkelijk leven mij ontnomen
De stilte, is dat hoe Gods geest door mijn leven zou kunnen stromen?
De stilte als lofzang in mijn leven
De stilte, iets wat God mij echt wil geven
.

De stilte als instrument voor intimiteit met God
De stilte samen met God, aan het kruis vond Jezus het niet, dat was zijn lot
De stilte samen met God, door Jezus gegeven als een kostbaar geschenk
De stilte samen met God, dan gaat het er niet om wat ík denk
.

De stilte samen met God, ja, soms doet dat even pijn
De stilte samen met God, vertelt mij wie ik werkelijk mag zijn
De stilte samen met God, het gaat er niet om wat ik doe
De stilte samen met God, hier hoef je niet te vragen, ‘maar hoe?

De stilte samen met God, is werkelijk zijn wie ik ben
De stilte samen met God, is ervaren dat Hij van mij houdt en zegt: ‘Ik ben blij dat ik je ken
.

Gods Zegen, Frank

Bron: boek ‘de kracht van rust’, Mirjam van der Vegt